ԱՄՆ-ի նախագահ Դոնալդ Թրամփը Fox News-ին տված հարցազրույցում նշել է, որ շատ դժվար զրույց է ունեցել Զելենսկու հետ և հերթական անգամ զգուշացրել նրան, որ Կիևը հաղթաթղթեր չունի: ԱՄՆ-ի նախագահը խոսել է նաև Ռուսաստանի դեմ լրացուցիչ պատժամիջոցների կիրառման մասին, շեշտելով, որ հարցը քննարկվում է, և դրանք կարող են կիրառվել։ «Ես միշտ դա պահուստում ունեի։ Անհրաժեշտության դեպքում կօգտագործեմ։ Ես կնախընտրեի դա չօգտագործել։ Ի դեպ, դա շատ կարևոր է»,- հավելել է Թրամփը։               
 

«Ես երբեք այդպիսին չեմ եղել և չեմ էլ պատրաստվում լինելու»

«Ես երբեք այդպիսին չեմ եղել և չեմ էլ պատրաստվում լինելու»
10.10.2014 | 00:52

«Ազգային անվտանգություն» կուսակցության նախագահ ԳԱՌՆԻԿ ԻՍԱԳՈՒԼՅԱՆԸ «Իրատես de facto»-ի հետ զրույցում այսօրվա քաղաքական բոլոր «արատների» համար մեղադրեց գործող իշխանություններին, իսկ ընդդիմությունը, ըստ նրա, «սեփական շահը ստորադասում է ազգային ու պետական շահին»:


-Խոսելով ԱԱ քարտուղարի պոստում Ձեր հնարավոր նշանակման մասին, Դուք մեր վերջին զրույցում նշել էիք, թե «սովոր չեք ձևական աշխատանքի, անտեղի պատվերներ կատարելու, քծնանքի»: Ասել է՝ այսօրվա պաշտոնյաները Ձեր նշած տրամաբանության շրջանակո՞ւմ են գործում: Ո՞Ւմ նկատի ունեիք, բացեք փակագծերը:
-Փակագծեր բացելու ժամանակը դեռ չի եկել, և բոլոր արատները չէ, որ նշել եմ Ձեր թերթի հետ ունեցած իմ հարցազրույցում, ու չեմ կարծում, թե այդ ամենը նկատելի չէ նաև Ձեզ համար: Իսկ ամենապարզ օրինակը հենց Ազգային անվտանգության խորհրդի քարտուղարի աշխատանքն էր: Մարդ, ով բնութագրվում էր որպես ամենաբարոյական կուսակցության ղեկավար և ոչ ավելի, ոչ պակաս նաև «ազգի փրկիչ» իր` 2008-ին մատուցած ծառայությունների համար, և ով ամեն մի մամլո ասուլիսում նշում էր իր կատարած անհամար աշխատանքները, այժմ Ձեզ եմ հարցնում` ցուցանեք այդ աշխատանքների արդյունքները: Ցավոք, նույնն է ամենուրեք: Խոստանում ու այնուհետև զեկուցում են բաներ, որոնց անունը կա, ամանում` ոչ, կասեր հայկական ասացվածքը:
-Ի՞նչ եք կարծում, Հայաստանի քաղաքական մթնոլորտը նո՞ր այդպիսին դարձավ: Նախկինում, երբ Դուք իշխանության մեջ էիք, ամեն ինչ ա՞յլ կերպ էր, թե՞ Դուք էլ էիք տրվել այդ «հոսանքին»:
-Կարող եմ ասել անկեղծ ու միանշանակ` ես երբեք այդպիսին չեմ եղել և չեմ էլ պատրաստվում լինելու: Իշխանական կառույցներում իմ տասնչորս տարվա աշխատանքի ընթացքում ես ամեն ինչ արել եմ խղճիս թելադրանքով, իսկ երբ փորձում էին ինձ պարտադրել բաներ, որ ինձ համար անընդունելի են, ես ուղղակի հրաժարական տվեցի: Իսկ այն, ինչ տեղի է ունենում հիմա, այնքան տեսանելի է, որ եթե նախկինում էլ նման երևույթներ կային, ապա ներկայի համեմատ այնքան չնչին են եղել, որ նույնիսկ շատերի համար եղել են աննկատ:
-Այս քաղաքական «մշակույթը» միայն իշխանությա՞նն է բնորոշ: Ընդդիմադիր, ավելի հստակ, ոչիշխանական հատվածում ի՞նչ «չափորոշիչներ» են գործում:
-Կան երևույթներ, որոնք բնորոշ են բացառապես իշխանական կառույցներին և անհատ մարդկանց, և դրանք տարածել ընդդիմության կամ հասարակության վրա ընդհանրապես անիմաստ է: Երբ իշխանությունները որդեգրում են նման արատավոր վարքագիծ, դրանով խթանում են նաև ներքին վախը առ ընդդիմություն, և հասարակության մեջ առաջանում է մի իրավիճակ, երբ ոչ միայն ստորադաս իշխանավորները, այլև շատ իշխանամետ շրջանակներ ուղղակի վախենում են ընդդիմադիրների կամ այն քաղաքական ու հասարակական գործիչների հետ շփվել, որոնք հիմնականում փաստարկված ու հիմնավորված քննադատում են իշխանություններին ու նրանց գործունեությունը: Մեր հասարակության մեջ այսօրվա դրությամբ այս արատն այնքան է խորացել, որ, ըստ էության, արդեն ընդդիմադիրի կերպարի մեջ ոչ ավելի, ոչ պակաս տեսնում են թշնամու, որը մոնոէթնիկ պետություններում անթույլատրելի է:
Ընդդիմադիր կամ ոչիշխանական քաղաքական հատվածում առկա է որոշակի խանդի դրսևորում` քաղաքական առաջնորդության առումով, և երբեմն շատ բացահայտ առաջնորդի առկայության (խոսքս կուսակցության մասին է) պարագայում փորձ է արվում մյուսների կողմից սեփական անփոխարինելիության պատրանք ստեղծել, ինչու չէ, նաև խոչընդոտել այլ քաղաքական ուժերի միավորմանն ընդդիմադիր բլոկին:
-Այսօրվա ներքաղաքական զարգացումները Ձեզ ի՞նչ են հուշում. ընտրությունների նախապատրաստությո՞ւն, թե՞ կռիվ պաշտոնների համար:
-Իրավիճակի թելադրանք: Ոչ միշտ է, որ քաղաքական ուժերի կամ հասարակության ընդվզումը նպատակ է հետապնդում իշխանափոխության: Այն կարող է դրսևորվել իշխանությունների ապաշնորհության, ոչ ճիշտ քաղաքական ու սոցիալ-տնտեսական քաղաքականության պատճառով: Որևէ սթափ մտածող չի կարող պնդել, որ ներկա իշխանությունների գործունեությունը երկիրը չի կանգնեցրել բազմաթիվ խնդիրների առջև, որոնց օր առաջ լուծում չտալու պարագայում մենք չենք կանգնի պետականության կորստի առջև: ՈՒստի այսօրվա ոչիշխանական քաղաքական ուժերի ու հասարակության պայքարը նպատակ ունի լուծելու այդ դժվարին խնդիրները:
-Եվ իշխանական, և ընդդիմադիր ուժերը համարժե՞ք են երկրում տիրող իրավիճակին:
-Իշխանությունները` ոչ, ընդդիմության առումով կարող եմ ասել, որ նրանց վերջին շրջանի գործունեությունը ցույց է տալիս, որ նրանք պատրաստ են սեփական շահը ստորադասելու ազգային ու պետական շահին:
-Սահմանադրական բարեփոխումների խնդիրը քաղաքական օրակարգի հիմնական հարցն է, ու անգամ դա քառյակը եռյակ դարձրեց: Այս ուժերի ներսում տարաձայնությունների միակ խնդիրը դա՞ էր: Առաջիկայում հնարավոր չէ՞, որ քառյակից կեսը մնա:
-Այդ հարցը արհեստականորեն մտցվեց օրակարգ, դրա միակ նպատակը իշխանությունների կողմից իրենց վերարտադրման խնդրի լուծումն էր: Որոշ կուսակցությունների կողմից գայթակղություններ առկա են, բայց, կարծում եմ, դրանք շուտով կվերանան: Ինչ մնում է քառյակի եռյակ դառնալուն, կամ եռյակի` երկյակ, ապա այս պարագայում շատ կարևոր է ԲՀԿ առաջնորդ Գագիկ Ծառուկյանի այն արտահայտությունը, որ իրենք երկրի առջև ծառացած խնդիրների լուծման ուղղությամբ պայքարելու են բոլոր պարագաներում, եթե նույնիսկ պահանջվի, որ այդ ամենն իրենք անեն միայնակ: Իսկ ԲՀԿ-ն բոլոր առումներով այսօր Հայաստանի ամենաազդեցիկ քաղաքական ուժն է:
-Դուք բավականին ջերմ եք խոսում քառյակի (եռյակի) առանցք դարձած ԲՀԿ-ի մասին: Իսկապե՞ս կարծում եք, որ ԲՀԿ-ն ՀՀԿ-ից այդքան շատ է տարբերվում:
-Տարբերությունն ակնառու է, և դրա ամենահակիրճ ձևակերպումը հետևյալն է. ՀՀԿ-ն պայքարում է, ելնելով անձնական ու կուսակցական շահերից, ԲՀԿ-ն այդ շահերը ստորադասում է ազգային ու պետական շահերին:


Զրույցը՝
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԻ

Դիտվել է՝ 1484

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ